Geboren in Zeeuws-Vlaanderen en opgegroeid tussen mosselen, oesters en gastvrijheid, wist hij al jong dat eten centraal zou staan in zijn leven. De liefde voor gastronomie en sfeer zit diep bij Lowie Jansen, mede-eigenaar van restaurant Bisous in Amsterdam. Met Zeeuwse roots en Parijse flair brengt hij een unieke mix van verfijning, warmte en levendigheid naar de hoofdstad – een plek waar je blijft plakken.
Je bent geboren en getogen in Zeeuws-Vlaanderen. Wat is je meest dierbare jeugdherinnering aan Zeeland?
Het strand! Buiten spelen, vrijheid en de natuur. Dijken in de fik steken, hahaha. En vooral elke maandag met mijn ouders uit eten. Ze namen ons overal mee naartoe. Van sterrenzaken tot eenvoudige restaurants. Eten stond altijd in de hoofdrol. Het was nooit de vraag; ‘wat gaan we doen?’, maar ‘waar gaan we eten?’.
Je ouders runnen het succesvolle restaurant Auberge des Moules. Was het vanzelfsprekend dat je in de horeca zou belanden? Of heb je je daar eerst tegen afgezet?
Onbewust heb ik dit altijd al gewild. Zonder druk van mijn ouders, integendeel zelfs. Ik voelde me van jongs af aan betrokken en wist eigenlijk al vroeg dat ik ooit mijn eigen concept wilde neerzetten.
“Bisous is echt die plek geworden om samen te komen”
Je hebt vorig jaar als mede-eigenaar restaurant Bisous geopend in Amsterdam. Wat heb je geleerd bij Auberge des Moules dat je hier nu ook toepast?
Gastvrijheid, vooral van mijn moeder. Ze heeft me geleerd om altijd vanuit het oogpunt van de gast denken. Hoe zou ik zelf de beste ervaring hebben? En het belang van een goede werksfeer. Natuurlijk heb ik hier ook veel geleerd over eten en drinken. Vooral over de klassieke keuken en wijnen. En het harde werken! Van vroeg tot laat. In de horeca houdt het nooit op. Er is altijd wat te doen. Soms zwaar, maar ik vind het oprecht nog steeds het leukste werk ter wereld!
Welke smaken of gerechten uit je Zeeuwse jeugd zijn teruggekeerd in Bisous?
De Noordzee! Schaal-, en schelpdieren. Oesters, mosseltjes, kreeft, langoustines, Ooster-scheldepaling en zeetong! Dit waren ook wel echt de klassiekers bij mijn ouders en dat heb ik zeker meegenomen naar Bisous.
“Het was nooit de vraag; ‘wat gaan we doen?’, maar ‘waar gaan we eten?”
Bisous ademt Parijse flair. Hoe verhoudt die sfeer zich tot je Zeeuwse roots?
Ik wilde graag een mix creëren van de zaak van mijn ouders en de internationale allure en Parijse glamour. Vroeger gingen we met het gezin tijdens vakanties overal uit eten. Mijn ouders brachten me mee naar de gaafste zaken, in Parijs, Londen, Barcelona, Ibiza, enzovoorts, waar ik mijn ogen uitkeek. Ondanks mijn fijne jeugd in Zeeland, ben ik toch meer een stadsmens. Ik bloeide pas echt op toen ik verhuisde naar Londen en vervolgens via Barcelona in Amsterdam terecht kwam. De drukte, vibe en gezelligheid van de stad doen me goed.
Bisous is vanaf de opening in mei 2024 een doorslaand succes. Wat is het geheim?
Ik liep al jarenlang rond met het idee dat een zaak zoals Bisous ontbrak in Amsterdam. Er zijn natuurlijk volop restaurants waar je gezellig en goed kan eten. Maar na de koffie ga je naar huis óf naar een club of café. Ik wilde deze werelden laten samenkomen. Het doel was daarom om met Bisous een warme sfeer te creëren, waar gasten willen blijven hangen tot in de late uurtjes. Met de muziek net een tandje harder dan in reguliere restaurants.
Wat is het mooiste compliment dat je ooit kreeg van een gast?
Het mooiste compliment is dat sommige gasten af en toe twee tot drie keer in de week terugkomen. We hebben sinds onze opening vorig jaar best een groot vaste gasten-bestand opgebouwd. Trotser kan je me niet maken.
Naast mede-eigenaar ben je ook de sommelier van Bisous. Kun je iets vertellen over de wijnkaart – en welke fles trek je zelf het liefste open?
Ik houd echt van de klassieke wijnen. Bourgogne en Bordeaux vind ik helemaal het einde! Het doel met Bisous was om hierop te focussen en een te gekke wijnkaart neer te zetten die een indruk achterlaat bij mensen. Wat ik het liefst opentrek ligt natuurlijk aan het moment. Aan het begin van de avond met wat oesters zou ik een hele frisse Albariño kiezen die echt naar de zee ruikt. Daarna altijd witte Bourgogne, haha! Witte Bourgogne kan altijd. Hier kan niks tegen op. Later op de avond een top Bordeaux of een goed glas champagne!
Wat is een wijnervaring die jou als sommelier heeft gevormd?
De sommeliers van Auberge die altijd vol passie over wijn vertelden! In Amsterdam kreeg ik vervolgens een vriendengroep met dezelfde passie. Tijdens onze studententijd werden onze laatste centen bijeengelegd om een mooie fles te kopen en die samen te proeven.
Welke wijnregio verrast jou op dit moment het meest?
Beaujolais. Dat komt door onze sommelier Erwin Walthaus die het me heeft leren drinken. Bijvoorbeeld wijnen van Lapierre en Foillard. Fantastisch! Lichte rode wijn, die je lekker koel kan/moet drinken, perfect nu in de zomer. Een mooie gekoelde cru uit de Beaujolais mag echt weer terug op de wijnkaart in de Nederlandse horeca.
We kennen Zeeland vooral van mosselen en schaal- en schelpdieren. Welke wijn schenk jij daar het liefste bij en waarom?
Ja, dan kom ik weer terug bij Albariño! Of een Loire, een top Pouilly-Fumé of Muscadet. Bij schaal- en schelpdieren als oesters en mosseltjes vind ik het belangrijk om een zo fris mogelijke wijn te drinken! Niet te vol en vooral geen hout. Ik wil de druif, frisse tonen en mineraliteit proeven!
Wijn is emotie. Welke wijn beschrijft het beste wie jij bent?
Pinot Noir Bourgogne. Omdat er misschien wel meer in zit dan mensen denken…
Wat zou je mee willen nemen van de Amsterdamse horeca naar Zeeland – en andersom?
Van Amsterdam naar Zeeland? Het spontane, de openheid, de humor. Zeeuwen zijn toch wat gereserveerder. Van Zeeland naar Amsterdam het trotse. Dat horeca nog echt een vak is, en niet die iets te vrije ‘ik doe dit werk wel, maar eigenlijk ben ik iets anders’-houding.
Zie je jezelf ooit nog terugkeren naar Zeeland met een nieuw restaurantconcept?
Nee. Wel voor de zaak van mijn ouders. Die zou altijd zo moeten blijven. Een op-en-top klassieker. Wel zou ik het concept van mijn ouders naar Amsterdam en andere steden willen brengen.
Wat mist de Amsterdammer wat de Zeeuw wél begrijpt als het om eten en gastvrijheid gaat?
Lunchen! Echt lunchen, dat missen we in Amsterdam een beetje. Soms komen Hollanders bij Auberge eten en dan vol verbazing vragen waar de kleine kaart is. De gasten daar zijn 90% Vlaams en er wordt in de middag uitgebreid gegeten. Heerlijk!
Wie zijn volgens jou de culinaire talenten uit Zeeland waar we op moeten letten?
Vroeger kwamen we vaak bij De Kromme Watergang. Sinds kort staat de zoon Tom Vinke aan het roer. Zodra ik in Zeeland ben ga ik bij hem eten. Ik ben ook heel benieuwd naar Demain in het Strandhotel in Cadzand-Bad. Eigenlijk vind ik het erg jammer dat de zaken van Sergio Herman in Zeeuws-Vlaanderen weg zijn. Sergio heeft onze streek echt op de kaart gezet, zijn smaken zijn ongeëvenaard. Als kind was ik al onder de indruk van de wereldse vibe in zijn restaurants.
En tot slot: wat betekent ‘Bisous’ voor jou, buiten de naam van het restaurant?
Alles! Mijn hele hart en ziel zit in Bisous. Ik ben enorm blij dat het plan, waar mijn compagnon en ik al jaren mee liepen, werkelijkheid is geworden en dat we na een jaar nog steeds geliefd zijn! Bisous is echt die plek geworden om samen te komen. Met vrienden of om nieuwe vrienden te maken. De tafeltjes staan namelijk zo dicht op elkaar, aan het eind van de avond ken je iedereen om je heen. Connecties maken voor het leven. In het afgelopen jaar heb ik ervaren hoe Bisous mensen samenbrengt; er hangt gewoon een superfijne sfeer!
Tekst: Trees Zonneveld-Korstanje | Foto’s: Bisous, RVDA, archief
