Alles rondom Ab Schrier is bijzonder: zijn werk, zijn visie, zijn Lamborghini… We gaan kennismaken met een gepassioneerde Zeeuw.
Ik zie overeenkomsten tussen Ferruccio Lamborghini en Ab Schrier. Toen de Italiaanse tractorfabrikant in 1963 zijn beklag bij Enzo Ferrari kwam doen over zijn bolide, werd hij buitengesmeten. “Ik ga betere sportwagens bouwen dan jij!”, beet hij Enzo toe. Ab Schrier is bij de gebroeders Bek in Hoedekenskerke begonnen en toen hij daar was uitgewerkt, is hij in 1990 zijn eigen bedrijf begonnen dat je met een gerust hart uniek kan noemen en waarin hij werk levert dat een ander niet kan of dat in elk geval beter is…
Ik interview Ab op de eerste verdieping van zijn bedrijf aan de Fleerbosseweg 4 in Kapelle. Het bedrijventerrein daar gonst van de activiteiten. Ab: “Ik zit sinds 2000 op deze locatie en verzorg alle bijzondere spuitwerken die je maar kunt verzinnen, of dat nu zonnebanken voor VDL zijn of kasten en meubels voor Bas + Mar de Jager, radiatoren voor Schildersbedrijf Franse, carbondelen van kapitale jachten van Amels, fenders voor Thieu van Dorst, aparte letters voor de Bijenkorf of het pimpen van een Toyota MR2. Hoogwaardig spuitwerk verricht ik echter ook voor Motoport Goes en binnenkort staat een van de jongste aanwinsten van oldtimerverzamelaar Han Dagevos hier in de cabine. Men heeft mij in de loop van de decennia weten te vinden…!”
Lamborghini Huracán
in zijn garage hangt een replica van een schilderij van Vincent van Gogh, voorts staat daar zijn Lamborghini Huracán. Ab is een kunstenaar en hij houdt van kunst. De Huracán is ook kunst. Daar staat het monster met het stierenlogo: 4.46 meter lang, 1.93 meter breed en 1.17 meter laag. De bijzondere vorm wordt gedomineerd door zes hoeken die je overal terugvindt: in de spiegels, de koplampen en achterlichten, het roosterwerk achterop en de vorm van het instrumentenpaneel. De uitgekiende aerodynamica straalt er vanaf… Vlak voordat we vertrekken stampt hij nog nét niet met zijn achterste hoeven in de vorm van de ultra brede Pirellisloffen met de indrukwekkende maten: 305/30 R20!
Opwarmen
Voor de fotoshoot van Marina Smits hebben we afgesproken bij de Biezelingse Ham en later aan de Westerschelde bij Hansweert. In eerste instantie neem ik naast Ab plaats, nee ik vouw me in de spectaculair gevormde racestoel naast de machtige middenconsole met een uitgebreide serie van knoppen, hendels en schakelaars. Het uit tien cilinders bestaand kloppend hart van 5,2 liter wordt tot leven gewekt. Een donkerbruine grom als een soundtrack wordt mijn deel. De 580 briesende paarden moeten nog ernstig beteugeld worden, want het is koud, het vriest. De olietemperatuurmeter staat nog op 0° en bij zo’n gevoelig type als deze stier moet je behoedzaam met het gaspedaal omgaan. Ab is een kenner. Lamborghini spreekt hij ook uit zoals de Italianen dat doen, namelijk met de gh van spaghetti en niet Lambordzjinie zoals 99% van de Nederlanders…
De stier is los
Op de terugweg is de olie op temperatuur. Via de peddel aan het stuur legt Ab de eerste versnelling klaar. Gas! Met een brachiale schreeuw stormt de V10 met orkaankracht in 3,4 seconden naar de honderd, daarbij geholpen door de 7-traps DKG automaat die op 8.500 toeren schakelt. De acceleratie is bijna boosaardig… Hoezo bochten onderlangs de zeedijk? Als hij even later vol in de ankers gaat, gaat de bak alle 7 versnellingen terug mét tussengas, het lijkt wel of hij doubleclutcht! Als een lammetje brabbelt de Huracán vervolgens naar het industrieterrein, ook dat is fascinerend.
Waarom een Lamborghini Hurcacán?
Ab: “Italiaans, styling, motorgeluid, charisma, een stukje über, kortom een absoluut niet praktische supercar waaraan ik een hoop plezier beleef!” Tot slot: In 1970 reed ondergetekende voor het eerst een Lamborghini, een Miura om precies te zijn. In 58 jaar is er veel, heel veel veranderd, maar het blijft ‘passione!’.
Tekst Rob Strating
Fotografie Marina Smits
