‘Alle tijd van de wereld in Zweden’
“Tijd was mijn vijand. Ik had er altijd tekort aan en was gestrest. Nu geniet ik van elk moment, ervaar ik een diep gevoel van rust en ben ik gelukkig.” Myra beschrijft wat de verhuizing van Vlissingen naar het Zweedse Lindesnäs met haar heeft gedaan.
Myra woonde met haar man Mathias en kinderen Luna, Pablo, Seraph en Coco in Vlissingen en had het er aanvankelijk goed naar haar zin. “Vlissingen vond en vind ik zo’n fantastische stad! De ligging aan zee, dat stoere maritieme, lekker no-nonsense. We hadden er een leuk huis op een leuke plek.”
De droom
Sinds die reis naar Tunesië volgende er vele andere reizen. “Ik vond het prachtig, al die andere culturen. Natuurlijk was ik ook geïnteresseerd in lekker spelen en zwemmen, zoals iedere jonge jongen dat is. Maar onbewust kreeg ik ook levenslessen mee zoals relativeren en waarderen wat je hebt. Die lessen, samen met de normen en waarden die ik later bij Defensie leerde, zijn bepalend geweest voor hoe ik nu in het leven sta. En natuurlijk ook de ervaringen die ik opdeed in Afghanistan, waar we in ernstige situaties terechtkwamen terwijl we de bevolking beschermden voor de Taliban. Het deed me beseffen dat je leven in één seconde voorbij kan zijn.”
Later? Nee, nu!
Wat wel doorging, was de aankoop van een vakantiehuisje in Zweden. “Het was bedoeld voor later, als we 65+ zouden zijn en de kinderen het huis uit waren. We zijn er twee keer op vakantie geweest en in de tussentijd groeide de droom van Matthias en ook mijn verlangen om dichter bij de natuur te leven. Ik was in een burn-out terechtgekomen en wandelde veel over het strand. In die tijd is er iets in me veranderd en was ik er, net als Mathias, klaar voor. Beiden voelden we heel sterk: dit is het moment dat we de stap kunnen maken.”
Met de kinderen
Waren de kinderen er ook klaar voor? “Dat was voor ons het allerbelangrijkst. Als één van hen het niet had zien zitten, waren we niet gegaan. De drie jongsten waren vrijwel direct enthousiast, hoewel ze het natuurlijk ook moeilijk vonden om vriendjes en vriendinnetjes achter te laten. Toch voelden ook zij dat dit de juiste stap was. Onze oudste dochter Luna had er de meeste moeite mee. Zij was net klaar op het VWO, ging in Nederland studeren en vond het een lastig idee om een thuis te missen. Maar uiteindelijk wilde ze toch graag dat we zouden gaan.”
‘Zelf ben ik het schilderen weer op gaan pakken. Een oude liefde van me’
Gesetteld
Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder. Hoe gaat het nu? “We zijn inmiddels gesetteld in het nieuwe huis dat we afgelopen winter gekocht en opgeknapt hebben. Voor de kinderen was het eerste jaar best pittig. Ze moesten om zes uur ’s ochtends opstaan, een uur met de bus naar school, daar de taal nog leren en sociaal hun plekje vinden en dan weer een uur terug met de bus naar huis. Maar inmiddels hebben ze hun draai helemaal gevonden. En ook Luna zit ondanks haar studie meer in Zweden dan in Nederland. Zij én haar vriend voelen zich hier heel erg thuis.”
Thuis
Dat thuis is inmiddels het plaatsje Lindesnäs. “Het is een plaatsje met 200 huizen waarvan er maar 50 permanent bewoond worden, overwegend door bejaarde mensen. Het is een lief en gemoedelijk minimaatschappijtje op het platteland en wij wonen midden in de bossen. Mensen vragen zich wel eens af of je op een plek als deze niet eenzaam bent. Maar nee, dat ervaar ik totaal niet. In de maatschappij ben je altijd druk, ervaar je veel ballast en heb je nauwelijks tijd voor jezelf, laat staan voor een ander. Hier in de natuur beleef je rust en kom je meer tot jezelf. Daardoor ervaar ik meer ruimte, ook voor contact met anderen. Ik ben dus niet eenzaam, maar juist heel erg connected. Zowel met nieuwe vrienden hier als met mijn familie en vrienden in Nederland.”
Werk en vertier
Hoe gaat het leven er in Lindesnäs aan toe? “Mijn man Mathias zet hier zijn online handelsbedrijf voort en de kinderen spelen bijna altijd buiten. Ze genieten daar enorm van. Gelukkig maar, want heel veel vertier is hier in Lindesnäs niet voorhanden. Dat was in het begin wel even wennen. Je kunt niet zomaar om een portie kibbeling lopen of naar de bioscoop. De dichtstbijzijnde winkel is 15 kilometer verderop. Maar ach, door corona konden ze in Nederland ook nergens heen, dus dat was een pleister op de wonde. Zelf ben ik het schilderen weer op gaan pakken. Een oude liefde van me.”
Inspiratie
Kijkend naar de prachtige schilderijen zie je meteen waar de inspiratie van Myra vandaan komt. “Toen ik nog in Vlissingen woonde, was dat onmiskenbaar de zee. In mijn schilderijen probeer ik innerlijke processen van vrijheid, ruimte, ademen in relatie te brengen tot een omgeving en de zee met zijn horizon is daarvoor een perfecte metafoor. Maar inmiddels woon ik in Zweden. Een nieuw land, een nieuw huis, een nieuwe omgeving en ook nieuw materiaal: olieverf. Ik moest het schilderen hier echt weer opnieuw uitvinden.”
Verbonden
Dat lukt bijzonder goed. Zo te zien met een nieuwe inspiratiebron: het bos? “Ik ga heel erg op mijn gevoel af, schilder dingen waarvan ik voel dat ik ze op canvas moet zetten en vind daarbij inderdaad nieuwe inspiratie in de bomen hier om me heen. Maar het gaat niet om de bomen zelf, meer om het intrinsieke gevoel. Het mooiste vind ik dan ook dat iemand een schilderij van mij ziet en daardoor geraakt wordt. Dan voel ik dat ik het voor die persoon gemaakt heb. Ik geloof namelijk dat we als mensheid met elkaar verbonden zijn en dat dit mijn bestemming is. Dat ik schilderijen echt maak om anderen te inspireren en hen blij te maken.”
‘Het is echt magisch’
Blij is Myra volop, dat ze deze spannende stap naar Zweden heeft durven zetten. “Het heeft me al zoveel gebracht. Een mens heeft vaak behoefte aan zekerheid en stabiliteit. Maar als je dat even loslaat, het avontuur opzoekt en je dromen achterna gaat, beweegt het universum met je mee. Dat heb ik heel sterk ervaren. Ik leef hier echt in het nu en geniet van ieder moment. Deze prachtige plek in de bossen is ook zo speciaal. Hier ben je geen recreant die even naar de bossen gaat, hier ben je onderdeel van de natuur. Het is echt magisch.”
Tekst Kim de Booij
